Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Το Άστρο του Δαβίδ: Τι Συμβολίζει;


Το ερώτημα αυτό ίσως φαίνεται αδιάφορο για την πίστη πολλών χριστιανών. Το Άστρο του Δαβίδ, όπως αποκαλείται το εξάγωνο άστρο, είναι ένα σχήμα που φαίνεται να αποτελείται από δύο τρίγωνα, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο γράμματα Δ πλεγμένα μεταξύ τους (στα ελληνικά θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «δίδελτα», διαφοροποιώντας το από το απλό εξάγωνο άστρο).

Εδώ και πολλούς αιώνες αποτελεί το σύμβολο του Ιουδαϊσμού και κοσμεί όλες τις Συναγωγές. Από το 1948 αποτελεί επίσης σύμβολο του κράτους του Ισραήλ και είναι το κεντρικό σχήμα στη σημαία του, συμβολίζοντας την εθνική του αποκα­τάσταση.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί Χριστι­ανοί σήμερα που πιστεύουν ότι το Άστρο του Δαβίδ είναι σύμβολο αποκρυφισμού, και γι' αυτό είναι κάτι το κακό. Θα αποδειχτεί στη συνέχεια πως όταν καταλάβουμε το τί συμβολίζει και ποια είναι η προέλευση του, θα δούμε πως όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με αποκρυφισμό και μαγεία, αλλά αντίθετα έχει σχέση με Βιβλικές πραγματικότητες και ακόμα και με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό! Θα καταλάβουμε επίσης πως η παρε­ξήγηση και η εχθρότητα απέναντι σ' αυτό το σύμβολο προέρχεται από σατανική παραπλάνηση, και από τον αντισημιτισμό που το χρησιμοποιεί σαν μία ακόμα επίθεση κατά του Εβραϊκού λαού.

Υπάρχουν θεωρίες για την προέλευση του Άστρου του Δαβίδ που υποστηρίζουν την Περσική του προέλευση και άλλες την Ιουδαϊκή του. Επικρατέστερη είναι η Εβραϊκή προέλευση κι αυτό αποδεικνύεται όχι από τη μεταγενέστερη Εβραϊκή γραφή (με τους Αραμαϊκούς τετραγωνισμένους χαρακτήρες) η οποία επικράτησε μετά την επιστροφή από τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία, αλλά απ' την αρχαϊκή Εβραϊκή γραφή (πρωτο-Εβραϊκή) της εποχής του Μωυσή και των Προφητών. Στη γλώσσα αυτή το όνομα ΔΑΒΙΔ προφέρεται "Νταβίντ" και αρχίζει και τελειώνει με το γράμμα Ντάλετ το οποίο στην αρχαϊκή Εβραϊκή είναι περίπου σαν το Δ. Έτσι και σύμφωνα με την αρχαία συνήθεια ένα όνομα να συμβολίζεται με δύο γράμματα, συνήθως το πρώτο και το δεύτερο, ή το πρώτο και το τελευταίο, το όνομα ΔΑΥΙΔ που στην αρχαϊκή Εβραϊκή γράφεται ως ΔΥΔ (γράφονται μόνο τα σύμφωνα) απεικονίζεται συντομευμένα με τα δύο Δ.

Όταν τα ειδωλολατρικά έθνη πήγαιναν στον πόλεμο, πολλές φορές ζωγράφιζαν πάνω στις ασπίδες τους δράκους, φίδια ή άλλα τρομακτικά σχήματα για να φοβίζουν τους εχθρούς τους. Αντίθετα οι Ισραηλίτες διάλεξαν το όνομα του Βασιλιά τους, για να φοβίζουν τους εχθρούς τους, γιατί ο Δαβίδ είχε φήμη μεγάλου πολεμιστή. Είναι γνωστό απ' τους πρώτους αιώνες μ. Χ. πως η ονομασία του Άστρου του Δαβίδ σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής ήταν "Ασπίδα του Δαβίδ" (στα εβραϊκά, "μαγκέν νταβίντ"), γιατί σύμφωνα με την αρχαία Ιουδαϊκή παράδοση οι στρατιώτες του Δαβίδ είχαν ζωγραφισμένο στην ασπίδα τους το σύμβολο του ονόματός του, δηλ. τα δύο Δ, πλεγμένα το ένα μέσα στο άλλο.

Ήταν ένα θαυμάσιο και αποτελεσματικό πολεμικό σύμβολο, που δεν χρησιμοποιήθηκε όμως σαν θρησκευτικό παρά αρκετούς αιώνες μετά. Δεν συναντάται σε συναγωγές πριν από τους πρώτους αιώνες μ. Χ., αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν γνωστό πολλούς αιώνες πριν.

Πολλοί σήμερα νομίζουν ότι το Άστρο του Δαβίδ χρησιμοποιείται σε μαγικά τελετουργικά και αποκρυφιστικές ομάδες. Κατ' αρχήν δεν διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ του πολύ συνηθισμένου πεντάγωνου – και όχι εξάγωνου ‒ Άστρου της Μαγείας, της περιβόητης Πεντάλφα, που κατά μία εκδοχή συμβολίζει τον Σατανά.

Ακόμα εσωτεριστικές ομάδες, που βασίζονται στο συγκρητισμό θρησκει­ών, όπως οι Τέκτονες (Μασόνοι) μπορεί να έχουν ως ένα από τα σύμβολά τους το Άστρο του Δαβίδ, αλλά επίσης έχουν και το Σταυρό, το σύμβολο της θυσίας του Χριστού, καθώς και σύμβολα από την αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία, την Ασσυρο-Βαβυλωνιακή, τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό κλπ. Δεν αποτελεί αποκλειστικό τους σύμβολο, αλλά ένα από τα πολλά θρησκευτικά εμβλήματα που έχουν. Είναι γνωστό πως στις περισσότερες τελετές της Λευκής Μαγείας υπάρχει ο Χριστιανικός Σταυρός, η Αγία Γραφή και άλλα Χριστιανικά σύμβολα. Τι σημαίνει αυτό; Μήπως ότι ο Χριστιανισμός έχει σχέση με τη Λευκή Μαγεία; Το ίδιο ανόητος είναι και ο παραλογισμός ότι το Άστρο του Δαβίδ, το έμβλημα του Ισραήλ, είναι κακό σύμβολο, επειδή χρησιμοποιείται από κάποιους αποκρυφιστές.

Μπορεί οποιοδήποτε καλό σύμβολο να χρησιμοποιηθεί από τον Σατανά, όπως ακριβώς χρησιμοποιεί και πολλά καλά πράγματα, που ο Θεός έχει δώσει στους ανθρώπους, για κακούς σκοπούς. Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Πονηρού είναι να δυσφημήσει τον Εβραϊκό λαό και το κράτος του Ισραήλ στους Χριστιανούς, μέσω της ταύτισης του Άστρου του Δαβίδ με τη μαγεία.

Τί σχέση έχει το Άστρο με τον Ιησού Χριστό;

Μία από τις πρώτες προφητείες που υπάρχουν στην Αγία Γραφή σχετικά με τον Μεσσία (Χριστό) δόθηκε από τον Βαλαάμ, έναν προφήτη ο οποίος μάλιστα δεν ήταν Ισραηλίτης. Βρίσκεται στο βιβλίο των Αριθμών (24:17) : "Θα ανατείλει άστρο από τον Ιακώβ, και θα αναστηθεί σκήπτρο από τον Ισραήλ". Εδώ ο Μεσσίας, βασιλιάς του Ισραήλ (σκήπτρο), συμβολίζεται με άστρο.

Με βάση τις βιβλικές προφητείες, ο αναμενόμενος Μεσσίας έπρεπε να είναι απόγονος του Δαβίδ, και μάλιστα μερικές φορές αναφέρεται συμβολικά ως "Δαβίδ" ( "παιδίον εγεννήθη εις ημάς ... θαυμαστός σύμβουλος θεός ισχυρός ... εις την αύξησιν της εξουσίας του και της ειρήνης δεν θα υπάρχει τέλος, πάνω στο θρόνο του Δαβίδ και στη βασιλεία του ..." Ησαΐας 9:7, "... θα ανεγείρω στον Δαβίδ βλαστό δίκαιο, και βασιλεύς θα βασιλεύσει ..." Ιερεμ. 23:5-6, "Και θα καταστήσω ένα ποιμένα πάνω σ' αυτά ... τον δούλο μου Δαβίδ ... Και εγώ ο Κύριος θα είμαι Θεός τους και ο δούλος μου Δαβίδ ο άρχοντας τους" Ιεζεκ. 34:23-24).

Η γέννηση του Ιησού ήταν εκπλήρωση αυτών των προφητειών, όπως δήλωσε ο άγγελος στην Παρθένο Μαρία: "Αυτός θα είναι Μέγας και Υιός Υψίστου θα ονομασθεί, και θα δώσει σ' αυτόν ο Κύριος ο Θεός τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλεύσει πάνω στον οίκο του Ιακώβ στους αιώνες, και στη βασιλεία του δεν θα υπάρξει τέλος" (Λουκά 1:31-33). Και επίσης ο Μεσσίας Ιησούς αποκαλεί τον εαυτό του "Αστέρα λαμπερό", «Ρίζα και απόγονο του Δαβίδ» (Αποκαλ. 22:16). Δηλαδή ο Ιησούς αφενός μεν είναι υιός και βασιλιάς Δαβίδ και αφετέρου συμβολίζεται με ένα άστρο. Ποιο λοιπόν μπορεί να είναι αυτό το άστρο παρά το Άστρο του Δαβίδ;